Rozdział 3 cz 1.

 -Kim oni są ? - zapytałam brata zdziwiona.

-Hana usiądź zaraz wszystko ci wyjaśnię. - mój brat jedną ręką posadził mnie powoli na kanapie po czym sam usiadł na pufie naprzeciwko mnie. Chłopcy wszyscy szybko (dosłownie naraz) usiedli na kanapie po czym zaczęli się kłócić ( jak zwykle nie rozumiałam co mówią ) i popychać co chwile przepychając się jeden przez drugiego. Wydaje mi się czy oni tak bardzo chcą siedzieć obok mnie?

-Uspokójcie się ! - rykną mój brat. Chłopcy w mgnieniu oka ucichli. Potem jakby na zawołanie Leo usiadł na drugiej mniejszej kanapie, RJ po mojej prawej, a GeMin po lewej. Ich uśmiechy nadal nie znikały z ich twarzy, to nie żarty, gapili się na mnie jak głodni patrzący na ostatnią parówkę. Dopiero teraz zobaczyłam, że Jake'a nie ma w pokoju. Kiedy wyszedł i czemu?

-Więc zacznijmy od tego gdzie pracuje. - rozpoczął Łukasz. - Kiedy przybyłem tu 7 lat temu, szczęśliwym trafem udało mi się uzyskać posadę edytora tekstów w jednej z wielkich wytwórni muzycznej. Mało znałem koreańskiego, ale za to angielski okazał się najważniejszy. Pracowałem nad poprawkami w tekstach piosenek, tak aby brzmiały poprawnie i spójnie gramatycznie. 3 lata temu moja znajoma z która pracowała w konkurencyjnej wytwórni jako nauczycielka tańca zapytała się mnie czy nie chciałbym zostać współwłaścicielem wytwórni którą niedługo zakłada. Powód jej odejścia z tamtej korporacji nadal jest mi nie znany, ale to nie jest ważne. Ważne jest to, że udało nam się otworzyć swoją wytwórnię i trafić do czołówek najlepiej zarabiających, dzięki zaledwie kilku naszym artystom.

-Czekaj. - przerwałam mu – Czy oni też tu mieszkają?

Mój brat zaśmiał się pod nosem.

-Nie, zaraz dojdziemy do tego tematu, nie przerywaj mi.- pogroził mi palcem – Więc mam nadzieję, że niedługo poznasz resztę naszej rodziny. Ale teraz jako jedna z pierwszych poznałaś 4U.

-Hm? - zaskoczona rozejrzałam się po pokoju patrząc po kolei na każdego z chłopaków.

-To zespół który zadebiutuje dopiero za 4 miesiące. Założenie miało miejsce dosłownie 2 miesiące temu. Proces szkoleniowy trwa naprawdę w expresowym tempie.

-Proces czego? - znów przerwałam.

-Wszystko w swoim czasie – uśmiechną się po czym przeciągnął się i wstał. - Ważne jest to abyś nikomu nie mówiła bo jeśli się wda że powstaje nowy zespół ich debiut nie będzie taki spektakularny jaki powinien być. Więc żadnej pary z ust, zrozumiano ? - schylił się i popatrzył mi w oczy unosząc lekko jedną brew.

-Tak, rozumiem. Mam być cii... - położyłam teatralnie palec na usta, zasunęłam „zamek” i wyrzuciłam kluczyk w siną dal. Łukasz się uśmiechną.

-Dobra mała a teraz idź się odśwież. - pomógł mi podnieść się z kanapy podając rękę. - Jak wrócisz obgadamy sprawy.

-Obgadamy sprawy ? - popatrzyłam się na niego.

-Szkoła i inne takie, takie. - puścił do mnie oczko – Aha, twój pokój. Na górę po schodach, pierwsze drzwi po prawej. - powiedział po czym popchnął mnie w stronę schodów.

Wchodząc po schodach zaczęłam rozmyślać o moim bracie, o aniele, o chłopcach. Szczególnie o Jake'u. Gdzie on się podział? Czemu wyszedł?

Głowa już mi niemalże eksplodowała. Za dużo jak na jeden dzień, za dużo jak na jeden wieczór.

Zakręciłam się w miejscu w poszukiwaniu „pierwszych drzwi po prawej” ale wszystkie drzwi były w tym momencie takie same.

Dobra zawrócę się do schodów i znajdę pierwsze drzwi po prawej.

Otworzyłam „pierwsze drzwi po prawej” i – pudło. To był bardzo brudny pokój. Nawet trochę tu sztynksiło. To pewnie pokój Leo. Pośpiesznie zamknęłam drzwi i otworzyłam kolejne które znajdowały się naprzeciwko.

To musiał być mój pokój.

Białe ściany, jedna była obklejona tapetą w niebiesko-szare paski. Kolory jakie lubię.

Rozejrzałam się dookoła. Stało tam spore łóżko, na którym leżała biała pościel. Naprzeciwko niego stała komoda a nad nią lustro w drewnianej ramie, pomalowanej na biało. Na ogół meble znajdujące się w tym pokoju były białe. Biurko, etażerki, ramki obrazków.

Byłam zmęczona i chciało mi się spać. Moja walizka została przez kogoś tu zaniesiona. Stała teraz grzecznie obok łóżka, czekając aż się rozpakuje. Podniosłam ją i położyłam na łóżko, odpięłam zamek. Podeszłam do komody.

Otwierając szufladę, spojrzałam w lustro. Przypatrując się sobie przez chwilkę zauważyłam, że nie tylko czuję się zmęczona ale także moja twarz tak wygląda.

Moja cera była wyjątkowo blada, powiedziałabym śnieżnobiała. Strasznie to wyglądało z moimi czarnymi włosami i niebieskimi oczami. Tak strasznie, że przestałam się patrzyć w lustro i wzięłam się za wsadzanie ciuchów do szuflady.

Nie wzięłam ich za dużo, a i tak miałam dość układania po wypakowaniu wszystkiego.

Zabrałam szybko moją kosmetyczkę i udałam się do łazienki która była w moim pokoju, własnej łazienki. Ale burżuazja!

Zamknęłam za sobą drzwi i zaczęłam zdejmować powoli wszystkie ciuchy, owinęłam się ręcznikiem i zaczęłam wyjmować kosmetyki do kąpieli, gdy nagle usłyszałam jakieś szurnięcie w wannie. Podeszłam powoli i szybko odsunęłam zasłonę.

W mojej wannie spał Jake.

-------------------------------------

Wstawiłam 1 część żebyście pragnęli 2 :3 

Kocham was moi czytelnicy <333